Kremówka papieska

Kremówki, to słodkość zrobiona na specjalne życzenie, dla mojego Em, który nie wyobrażał sobie tego weekendu, bez kremówki papieskiej;) 

Kremówka, to ciasto,z naszego dzieciństwa, obok którego żadne z nas nie jest w stanie przejść obojętnie. 
Ze stołu znika jako pierwsza, w mgnieniu oka i wcale nie dziwię się Janowi Pawłowi II, że tak ją sobie ukochał.  
My też ją uwielbiamy:)
To wyjątkowe ciasto, które zawsze smakuje wybornie!

W Polce, kremówki zrobiły zawrotną furorę, po pamiętnej pielgrzymce papieża do Polski w 1999r.
Od tego momentu, każdy chciał skosztować słodkiego specjału, tak lubianego przez polskiego papieża.

Mimo, że nikt nie zna tajemniczej receptury, papieskiej kremówki z Wadowic z tamtych lat, to jej czar trwa do dziś.
Dzisiejsze kremówki, z pewnością smakują inaczej od tych, którymi zajadał się Jan Paweł II, to jednak uwielbiane są przez miliony ludzi, nie tylko w Polce;)

Składniki:

• 2 płaty ciasta francuskiego (można zrobić domowe)
• 3 żółtka
• 1l mleka
• 100g masła (nie margaryny!)
• 6 łyżek cukru
• 2 łyżeczki cukru z prawdziwą wanilią
• 6 łyżek mąki
• 50ml rumu (ja nie dałam)
• cukier puder do posypania

Płat ciasta francuskiego ułożyć na dnie prostokątnej blaszki wyłożonej papierem do pieczenia.
Ciasto nakłuć w kilkunastu miejscach.
Piec ok. 20 minut w 200C.
Z drugim płatem zrobić, to samo.
Przed włożeniem do piekarnika można pociąć go już na kwadraty, by później nie było problemu przy krojeniu kremówki.
Zrobić krem.
3/4 ilości mleka zagotować z cukrem i masłem.
W pozostałej części mleka wymieszać mąkę i żółtka.
Powstałą mieszankę wlać do gotującego mleka.
Budyń ciągle mieszać.
Trzymać na gazie dopóki nie przestanie gęstnieć.
Gorącą masę wylać na pierwszy płat ciasta francuskiego (ten nie pokrojony).
Przykryć drugą warstwą ciasta. 
Wystudzić.
Schłodzić w lodówce kilka godzin.
Ciasto pokroić na kwadraty, posypać cukrem pudrem.